Wachttijd
Tijdens het halen van kerstboodschappen, zag ik bij de kassa een winkelwagentje met boodschappen staan, zonder iemand erbij. Enkele mensen stonden raar te kijken, en een paar stoorden zich eraan. Ik begreep dat wel, maar reageerde niet op hun gedrag en keek om me heen.
Op dat moment kwam er een man aanlopen, ik schatte qua leeftijd ergens in de 40, die alles op op de band legde.
Ik ging achter hem staan, en door mijn hooggevoeligheid voelde ik opeens een emotie. Daarnaast kreeg ik de indruk dat hij afwezig was.
Oordelen
Zijn boodschappen werden afgerekend, en het wagentje was leeg.
Ik verwachtte dat hij mij de ruimte zou geven, zodat ik mijn boodschappen op de band kon leggen. Dat deed hij echter niet. Daarom duwde ik zijn wagentje iets naar voren, echter, er was geen reactie van zijn kant.
Voordat hij ging afrekenen, zette hij de tassen met boodschappen terug in het wagentje. Daarnaast luisterde niet naar het meisje aan de kassa die over allerlei zegeltjes begon.
Terwijl enkele omstanders hoorbaar een oordeel gaven over zijn gedrag, voelde ik zijn verdriet en wanhoop. Dat aanvoelend moest ik denken aan iets wat ik in het verleden heb meegemaakt.
Inzicht in oordelen
Ik was deelnemer op een spirituele beurs, en zag een man met een jochie van een jaar of 5 voorbij komen. Mijn aandacht ging naar het jongetje, en zag dat hij zich misdroeg. Echter, de man oogde apathisch, en deed niets.
Hoofdschuddend zag ik het aan, begon me te storen en vroeg vriendelijk of hij wat aandacht aan het jongetje wilde geven. Hij keek me verdrietig aan, verontschuldigde zich en gaf als reden dat zijn vrouw kort ervoor was overleden. Daarom was hij op de beurs, op zoek naar antwoorden en troost.
Op dat moment begreep ik het gedrag van zijn zoontje. Door de emoties en leeftijd wist hij zich namelijk geen raad met de prikkels op de beurs.
Ik liet ze bij mijn stand zitten, haalde voor beiden wat te drinken, en gaf tijd en ruimte om zijn verhaal te vertellen. Toen ik dit aanhoorde nam ik me voor geen oordeel meer te geven.
Iedereen heeft een rugzak met een eigen gewicht. Je kunt echter niet weten wat de inhoud van een rugzak is. Daarom is het goed om niet zomaar over een ander te oordelen.
Afscheid
Aan de kassa liet ik de man zijn wie hij was. Hij liep gebogen de supermarkt uit, zette de tassen in de auto, en op het moment dat ik buiten kwam reed hij weg.
Ik keek hem na. In stilte wenste ik hem sterkte en hoopte dat hij snel zijn antwoorden, inzicht en rust zou vinden.